تولید انرژی رایگان به روش موتور مگنتی
موتور مگنتی یا مگنت موتور یکی از معمول‌ترین روش‌های فری انرژی در جهان است و هدف آن ایجاد حرکت از طریق چیدمان صحیح آهنرباهای دائمی و یا الکتریکی است. البته موتور مگنتی فقط یک طرح ندارد و طرح‌های بسیار زیادی (مانند موتور وی گیت که قبلا بررسی کردیم) را، می‌توان زیرمجموعه موتور مگنتی دانست.
ولی سوال اصلی اینجاست که آیا موتورهای مگنتی واقعا انرژی مازادی تولید می‌کنند؟
ویدئوهای موتور مگنتی
کافی است در بخش ویدئوی گوگل سرچ کنید “magnetic motor free energy” تا با حجم عظیم ویدئوهایی مواجه شوید که ادعا می‌کنند موتور مگنتی ساخته‌اند و فیلم موتور را هم، منتشر کرده‌اند. البته همانطور که در مطلب ویدئوهای زیاد و پر بازدید انرژی رایگان توضیح دادیم، این ویدئوها با هدف نمایش تبلیغات و درآمد از آن طریق، ساخته شده‌اند و ارزش علمی ندارند.
پیشنهاد مطالعه: ویدئوهای زیاد و پربازدید انرژی رایگان
یکی از ساده‌ترین روش‌های ساخت موتور مگنتی، ساخت موتور با فن کامپیوتر است. تعدادی آهنربا روی پره‌های فن کامپیوتر چسبانده شده و این فن در طرح‌های مختلف در کنار سایر آهنرباها یا سیم پیچ‌ها قرار داده می‌شود.
البته ویدئوهای یوتیوب شامل انواع و اقسام موتورهای مگنتی می‌شود.
سطوح انرژی در اطراف آهنربا
هر آهنربا در اطراف خود میدان مغناطیسی تولید می‌کند و این میدان روی اجسام مختلف تاثیر متفاوتی دارد. برای اولین گام فرض میکنیم یک تکه آهن را به نزدیک آهنربا می‌بریم. این تکه آهن که در نقطه A قرار داشت به آرامی وارد میدان آهنربا شده و به B و سپس به C می‌رسد. در نقطه C که به آهنربا چسبیده است، کمترین سطح انرژی را دارد. حال برای جدا کردن این آهن از آهنربا، همین مسیر به شکل معکوس باید طی شود (مثلا از C به D و سپس E). نکته بسیار مهم این است که سطح انرژی آهنربا متقارن است، یعنی نقطه A و E هم انرژی هستند و از این نزدیک کردن تکه آهن به آهنربا و سپس دور کردن دوباره آن، هیچ نوع انرژی نمی‌توان استخراج کرد.
این تقارن، کلید درک صحیح کارکرد موتور مگنتی است و بهتر است برای درک بیشتر، در مورد آن فکر کنید. آهنربا یک مسیر برای افزایش یا کاهش سطح انرژی مواد نیست، آهنربا صرفا سطوح متقارن از انرژی ایجاد می‌کند.
این سطح انرژی فرضی برای مواد مختلف در نزدیکی آهنربا، بسیار متفاوت است که البته تغییری در تقارن ایجاد نمی‌کند. ممکن است عمق نقطه C تغییر کند و یا نمودار کاملا معکوس شود، ولی تقارن به هم نمی‌خورد.
اگر تعدادی آهنربا در کنار هم قرار بگیرند، یک مسیر انرژی مشابه با تصویر زیر ایجاد می‌کنند. همانطور که دیده می‌شود، نقاط ابتدا (A) و انتها (E)، سطح انرژی یکسانی دارند.
وقتی یک موتور مگنتی در لحظه شروع حرکت (نقطه A) قرار دارد، با وارد کردن ضربه کوچکی شروع به حرکت می‌کند. از نقطه A به B رفته و به خاطر کاهش سطح انرژی، شتاب می‌گیرد. سپس به C و بعد از آن به D می‌رسد، ولی بدون اعمال انرژی از خارج به نقطه E نمی‌رسد. اهمیتی ندارد شکل بخش‌های میانی نمودار مشابه تصویر زیر باشد یا نه، به دلیل اصطکاک، همواره موتور قبل از رسیدن به نقطه E متوقف می‌شود.
مشکل موتور مگنتی دقیقا در نقطه D اتفاق می‌افتد. هیچ وقت و تحت هیچ شرایطی نمی‌توان اصطکاک را کاملا صفر کرد و به همین دلیل نقطه D پایینتر از E قرار می‌گیرد. این مقدار انرژی تلف شده ناشی از اصطکاک به رنگ بنفش در تصویر، نشان داده شده است. به همین دلیل موتور در نقطه D متوقف می‌شود. برای اینکه موتور به چرخش خود ادامه دهد، باید انرژی تلف شده توسط یک منبع خارجی فراهم شده و سیستم از D به E هدایت شود. در واقعیت، این تزریق انرژی خارجی با روش‌های مختلفی انجام می‌شود.
حتی اگر با فرض محال فرض کنیم که اصطکاک و تلفات صفر شوند هم چون سطح انرژی ابتدا و انتهای مسیر (E و A) یکسان هستند، انرژی خالص حاصل از این حرکت برابر صفر خواهد بود.
البته در نظر داشته باشید که نمودار همیشه رو به پایین نیست و می‌تواند به سمت بالا و یا ترکیبی از هر دو باشد که در تصویر زیر نشان داده شده است. در تصویر زیر سطوح انرژی ناشی از 10 آهنربا، نشان داده شده است. نکته بسیار مهم این است که چون سطوح انرژی کل از جمع سطوح متقارن (آهنرباها) حاصل می‌شود، سطوح انرژی ابتدا و انتهای مسیر همواره یکسان هستند.
نقطه توقف
تمام موتورهای مگنتی یک نقطه توقف دارند که مانع تکمیل شدن چرخش و شروع دور بعدی می‌شود. این نقطه معمولا نقطه با قویترین میدان مغناطیسی است. مثلا دیاگرام سطوح انرژی حاصل از 10 آهنربا را مطابق شکل زیر در نظر بگیرد. معمولا مخترع از نقطه A که بالاترین انرژی مسیر را دارد، موتور را به حرکت درمی‌آورد. در این نقطه مانند اینکه یک فنر فشرده شود، موتور با سرعت حرکت کرده و سرعت می‌گیرد، از B عبور کرده و به C (نقطه با کمترین سطح انرژی) می‌رسد. در نقطه C موتور بیشترین سرعت را دارد، ولی باید برای تکمیل چرخش از D و بعد از آن از E هم عبور کند و این دو نقطه دقیقا نقاط توقف هستند.
موتور به دلیل تلفات غیر قابل حذف (مانند اصطکاک یاتاقان، اصطکاک هوا و حتی تلفات بسیار کم ناشی از جاذبه)، بخشی از انرژی خود را از دست داده است که با رنگ بنفش در شکل زیر نشان داده شده است. در بهترین حالت می‌توان فاصله نقطه D با E را کم کرد، ولی هیچ وقت نمی‌توان بدون تزریق انرژی خارجی، کل مسیر را تکمیل کرد.
استفاده از شیلد مغناطیسی
در برخی طرح‌های موتور مگنتی سعی شده است از مواد مختلفی برای شیلد کردن میدان مغناطیسی (جلوی میدان را گرفتن)، استفاده شود. هدف از این شیلد این است که مقاومت ناشی از میدان مغناطیسی در مقابل حرکت در انتهای مسیر (نقطه D) را، کم کند. به شکل ساده‌تر، هدف این است که سطح انرژی نقطه E را به پایینتر از نقطه A بیاورد، ولی با توجه به مفهوم چرخش و دوران، نقطه E نمی‌تواند تحت هیچ شرایطی پایینتر از نقطه A باشد.
ممکن است این سوال پیش بیاید که شیلد کردن باعث می‌شود از آهنربا استخراج انرژی انجام دهیم، ولی مشکل این است که اصولا سطوح انرژی آهنربا (مطابق شکل زیر)، متقارن است. وقتی یک شیلد وارد میدان آهنربا می‌شود، نقاط A و E را به شکل متقارن و یکسانی پایین می‌آورد. به همین دلیل مشکل عبور روتور از نقطه D به نقطه E، تبدیل به مشکل عبور شیلد از این نقاط می‌شود. شیلد در میدان آهنربا گیر کرده و حرکت نمی‌کند.
به بیان دیگر، شیلد مغناطیسی نقطه E را پایینتر آورده و باعث می‌شود بازوی موتور وی گیت به راحتی از نقطه D به E برود، ولی سپس خود این شیلد در همین نقاط گیر می‌کند. شیلد هم باید بتواند از میدان خارج شود و دقیقا اینجا موتور متوقف خواهد شد.
انواع مواد توسط مخترعین برای این شیلد کردن آزمایش شده‌اند و موفقیتی حاصل نشده است. از موادی مانند آهن که جذب آهنربا می‌شود گرفته تا ابررسانا که از آهنربا دفع می‌شود، هیچ کدام نمی‌توانند بین سطح انرژی A و E اختلاف ایجاد کنند. شیلد باعث می‌شود سطح انرژی هر دو نقطه A و E به شکل یکسانی کم یا زیاد شود، ولی بین این دو نقطه، اختلاف سطحی حاصل نمی‌شود.
شیلد رویایی
در نهایت تمام طرح‌های موتور مگنتی به یک شیلد احتیاج پیدا می‌کنند که دارای ویژگی‌های زیر باشد:
- جذب میدان مغناطیسی آهنربا نشود.
- از میدان مغناطیسی آهنربا دفع نشود.
- جلوی میدان مغناطیسی را بگیرد. یعنی وقتی بین دو آهنربای پرقدرت قرار می‌گیرد، اجازه ندهد این دو آهنربا به هم نیروی جاذبه یا دافعه وارد کنند.
اگر این شیلد رویایی ساخته شود می‌توان با آن هزاران مدل مختلف موتور مگنتی ساخت. ولی به خاطر ماهیت میدان مغناطیسی، وجود داشتن چنین ماده‌ای غیر ممکن است.
از سه ویژگی مورد نیاز، ویژگی‌های 1 و 2 در بسیاری از مواد نارسانا مانند شیشه دیده می‌شود، ولی ویژگی شماره سه کار را غیرممکن می‌کند. چون یک ماده در صورتی می‌تواند جلوی عبور میدان را بگیرد که یا میدانی هم اندازه و در خلاف جهت میدان اصلی تولید کند (مانند ابر رسانا) و یا کل خطوط میدان خارجی را در داخل خود بسته و به سمت آهنربا برگرداند (مثل آهن). ولی ابررسانا از آهنربا دفع می‌شود و ویژگی 2 را نقض می‌کند و آهن هم که جذب آهنربا شده و ویژگی 1 را نقض می‌کند.
جمع شدن این سه ویژگی در یک ماده از نظر علمی و عملی غیر ممکن است.
نتیجه گیری
- در طرح انرژی رایگان به روش موتور مگنتی، چون سطوح انرژی ابتدا و انتهای مسیر یکسان هستند هیچ نوع انرژی مازادی قابل استخراج نیست. در حقیقت، به خاطر وجود تلفات و اصطکاک، سیستم همواره نیاز به تزریق انرژی از خارج داد.
- اصلا اهمیتی ندارد چه تعداد آهنربا و با چه ساختار، نوع، چیدمان و زوایایی، یک مسیر چرخشی را تشکیل دهند. همیشه نقطه ابتدا و انتهای مسیر دارای سطح انرژی یکسانی خواهند بود. اصولا ماهیت چرخش 360 درجه (یک دور) هم همین است که دقیقا به نقطه شروع باید رسید.
- هیچ وقت در هیچ نوع موتور مگنتی، هیچ افزایش انرژی اتفاق نیفتاده است و به خاطر قوانین اول و دوم ترمودینامیک اصولا چنین قابلیتی در موتور مگنتی وجود هم ندارد.
